Πώς ο «απαγορευμένος» έρωτας του Φρανκ Σινάτρα με την Άβα Γκάρντνερ «ανέστησε» την καριέρα του. Το κυνήγι του σκανδαλοθηρικού Τύπου, ο μυθικός γάμος, οι σκηνές ζηλοτυπίας και ο χωρισμός

Ο Φρανκ Σινάτρα στις αρχές δεκαετίας του 1950 ήταν ένας τραγουδιστής που βρισκόταν σε πτώση.
Η δισκογραφική εταιρία MGM είχε διακόψει το συμβόλαιό του, ενώ το κανάλι CBS έκοψε απότομα το τηλεοπτικό του σόου εξαιτίας της χαμηλής τηλεθέασης. Είχε κατάθλιψη, η φωνή του είχε σπάσει και σκεφτόταν να τα παρατήσει.
Όμως, ο κεραυνοβόλος έρωτάς του με την πανέμορφη ηθοποιό Άβα Γκάρντνερ άλλαξε τη ζωή του συθέμελα. Όχι μόνο τον ανέβασε και ψυχολογικά, αλλά απογείωσε και τη καριέρα του.

Η γνωριμία της χωρισμένης “σεξοβόμβας” Άβας με τον παντρεμένο γόη Φράνκι
Οι δυο μεγάλοι αστέρες γνωρίστηκαν σε ένα πάρτι στο Πάλμ Σπριγκ.
Εκείνη την περίοδο, η Άβα Γκάρντνερ ήτανε το νέο “καυτό” κορίτσι του Χόλιγουντ, έχοντας παίξει σε ταινίες όπως “Οι δολοφόνοι” και το “Το νησί των παρανόμων”.
Η ομορφιά της εκθειαζόταν από τον Τύπο και η ίδια έλαμπε στη μεγάλη οθόνη. Όλος ο κόσμος είχε σαγηνευτεί από τη γοητεία της πανέμορφης μελαχρινής κοπέλας με τα πρασινοκάστανα μάτια και το υπέροχο σώμα.

Ο Σινάτρα ήταν παντρεμένος με την Νάνσι Μπαρμπάτο και είχε και τρία παιδιά. Όταν είδε την Άβα την ερωτεύτηκε κεραυνοβόλα. Την πλησίασε και της ψιθύρισε στα αυτί ότι θέλει να γίνει γυναίκα του…

Ο απαγορευμένος  έρωτας και το κυνήγι του τύπου

Εκείνη την περίοδο, ο Γκάρντνερ είχε ήδη δυο αποτυχημένους γάμους: με τον ηθοποιό Μίκι Ρούνεϊ και τον μουσικό Άρτι Σο. Την πολιορκούσαν οι πιο περιζήτητοι ζεν πρεμιέ του Χόλιγουντ, όπως ο συμπρωταγωνιστής της Ρόμπερτ Τέϊλορ και ο Χάουαρντ Νταφτ.
Ωστόσο, δεν δίστασε να προχωρήσει σ’ ένα δεσμό με τον παντρεμένο Φράνκι.

Η φωτογραφία του γάμου με τον χαμογελαστό Φρανκ Σινάτρα και την Άβα Γκάρντνερ με τη γαμήλια τούρτα, έμεινε στο βιβλίο με τους μεγάλους έρωτες.

Τα σκανδαλοθηρικά περιοδικά κυνηγούσαν ανελέητα την παράνομη σχέση τους και χαρακτήριζαν την Γκάρντνερ “αντροχωρίστρα.”
Ο κεραυνοβόλος έρωτάς της με τον Φρανκ Σινάτρα σε συνδυασμό με τα κακεντρεχή κουτσομπολιά, την οδήγησαν σε ένα τρίτο γάμο, μόλις ένα χρόνο μετά τη γνωριμία τους.
Ο γάμος
Μόλις βγήκε το διαζύγιο του Σινάτρα, οι δύο αστέρες των κινηματογράφων παντρεύτηκαν στις 7 Νοεμβρίου 1951.
Σε ένα κλειστό, αλλά υπερπολυτελή γάμο στη Φιλαδέλφεια, ο 37άχρονος Φράνκι, παντρεύτηκε την 29άχρονη Άβα.
Η τελετή έγινε στο σπίτι ενός φίλου του τραγουδοποιού και απασχόλησε για μέρες τα έντυπα της εποχής. Το κομψό νυφικό της Γκάρντνερ, με το κοφτό ντεκολτέ που σχεδίαζε μια φυλλωσιά στο στήθος και έδενε πίσω στο λαιμό, αντιγράφτηκε όσο κανένα.
Όλοι μιλούσαν για τον παραμυθένιο έρωτα των λαμπερών αστέρων.
Η “ανάσταση” της καριέρας του Σινάτρα
Αν δεν ήταν η Γκάρντνερ η καριέρα του Σινάτρα μπορεί να μην είχε ανακάμψει ποτέ.
Ύστερα από την τεράστια προβολή που πήρε η σχέση τους, το ζευγάρι κυριάρχησε στο Χόλιγουντ.
Η Γκάρντνερ μεσολάβησε στην Columbia Pictures για να παίξει ο σύζυγός της, στην ταινία “From Here to Eternity”.
Η ταινία προτάθηκε για 13 Όσκαρ το 1953, κέρδισε 8, ενώ ο Σινάτρα απέσπασε Όσκαρ Β” αντρικού ρόλου για την ερμηνεία του ως στρατιώτης “Άντζελο Μάτζιο”.
Από εκείνο το σημείο και μετά η καριέρα του Φρανκ Σινάτρα εκτοξεύτηκε.
Οι υστερικές σκηνές ζηλοτυπίας και ο χωρισμός

Ο Σινάτρα ζήλευε παράφορα την εκρηκτική μελαχρινή που σαγήνευε τους άντρες στο πέρασμα της. Την Γκάρντνερ την έπιανε υστερία κάθε φορά που θαυμάστριες λιποθυμούσαν στα πόδια του τραγουδιστή.
Οι καθημερινοί και έντονοι καβγάδες νίκησαν τον μεγάλο έρωτα και σύντομα ήρθε ο χωρισμός.
Αν και το 1954 ο γάμος τους έλαβε τέλος, οι δυο τους δεν σταμάτησαν ποτέ να μιλάνε και διατήρησαν μια βαθιά φιλία.
Η Γκάρντνερ στη βιογραφία της χαρακτήρισε τον Σινάτρα τη μεγαλύτερη  αγάπη της ζωή της.
Της Ευφροσύνης Κυριαζή

Η «Φαρμακωμένη». Το ποίημα που έγραψε ο Διονύσιος Σολωμός για να υπερασπιστεί την «ατιμασμένη» φίλη του που αυτοκτόνησε

Τὸ κορμί σου ἐκεῖ μέσα στὸν τάφο
Τὸ στολίζει σεμνὴ παρθενιά,
Τοῦ κακοῦ σὲ ἀδικοῦσεν ὁ κόσμος,
Καὶ σοῦ φώναζε λόγια κακά.

Η μούσα του Διονυσίου Σολωμού για το ποίημα «Φαρμακωμένη», ήταν η τραγική Μαρία Παπαγεωργοπούλου.
Ο εθνικός ποιητής της Ελλάδας έγραψε το ποίημα το 1826, για να υπερασπίσει τη φίλη του Μαρία, από τα κακά λόγια της κερκυραϊκής κοινωνίας.
Η νεαρή Μαρία είχε την κακή τύχη να ερωτευτεί έναν παντρεμένο άντρα.
Το ειδύλλιο τους έγινε γνωστό και ο κόσμος τη «μαστίγωσε» με τα λόγια του.
Κανείς δεν ενδιαφέρθηκε να πιστοποιήσει την εγκυρότητα των πληροφοριών. Οι φήμες για έναν παράνομο έρωτα αρκούσαν για να την καταδικάσουν.
Η Μαρία ήταν φίλη του Διονυσίου και ο ποιητής με γενναιότητα μοιράστηκε μαζί της το βάρος της κοινωνικής κατακραυγής.
Ο Σολωμός δε σταμάτησε να κοντράρει την κακία του κόσμου ούτε στιγμή, και με κάθε τρόπο υποστήριζε την κοπέλα.
Η κερκυραϊκή κοινωνία του 19ου αιώνα όμως, ήταν άτεγκτη σε ζητήματα ηθικής τάξης.
Οι δήθεν ανήθικες γυναίκες, που τολμούσαν να ξεπεράσουν τα αυστηρά όρια που είχε θέσει ο κόσμος, δεν είχαν καμία ελπίδα να αποκατασταθούν.
Σε μια εποχή που, η υπόληψη και η τιμή της γυναίκας ήταν η μοναδική της περιουσία, η Μαρία ήξερε ότι τίποτα δε θα άλλαζε για εκείνη.

Η κοπέλα λύγισε και ηττήθηκε. Απελπισμένη, ήπιε δηλητήριο και πέθανε.

Ο Διονύσιος Σολωμός.

Ο ποιητής έγραψε:
«Τί ἔχεις;» σοῦ ῾πα καὶ σὺ μ᾿ ἀποκρίθης:
«Θὰ πεθάνω, φαρμάκι θὰ πιῶ».
Μὲ σκληρότατο χέρι τὸ πῆρες,
Ὡραία κόρη, κι αὐτὸ τὸ κορμί,
Ποὺ τοῦ ἔπρεπε φόρεμα γάμου,
Πικρὸ σάβανο τώρα φορεῖ.
Εκτός απ’ τη μοιχεία, η Μαρία, μετά θάνατον πια, είχε αποκτήσει και το στίγμα της αυτοκτονίας, που απαγορεύεται στον Χριστιανισμό.
Κανείς δεν έχει δικαίωμα να αφαιρέσει ζωή, ούτε καν τη δική του.
Η Μαρία δεν μπορούσε να ταφεί με ορθόδοξη τελετή.
Ο Σολωμός δεν άντεξε άλλο την υπερβολή του κόσμου και την αδικία.
Έγραψε τη «Φαρμακωμένη», για να σώσει ότι μπορούσε, απ’ την υστεροφημία της αγαπημένης του φίλης.
Ο ποιητής ήταν τόσο αγαπητός στον κόσμο, που οι περισσότεροι του έδωσαν συγχαρητήρια για το ποίημα, ακόμα και αν οι ίδιοι κατηγορούσαν τη Μαρία.
Όμως, δεν έλειψαν κι οι «φαρμακόγλωσσες», που διέδωσαν παντού ότι ο Σολωμός βιάστηκε να υπερασπίσει τη Μαρία, επειδή διατηρούσε ερωτικό δεσμό μαζί της.
Ο Διονύσιος απελπίστηκε με την αντίδραση του κόσμου. Πάσχισε να διαψεύσει τις φήμες, αλλά δεν τα κατάφερε εντελώς.

Ο Διονύσιος Σολωμός.

Οι φήμες
Ο ποιητής είχε αδυναμία στο «ωραίο» φύλο και οι ερωτοτροπίες του συχνά διασκέδαζαν τους κατοίκους της Κέρκυρας.
Οι ερωτικές του σχέσεις ήταν πάντα σύντομες και ο Σολωμός δεν παντρεύτηκε ποτέ.
Ο κόσμος έλεγε ότι είχε πάντα δύο πανέμορφες υπηρέτριες στο σπίτι του, για να τις κοιτάζει και να εμπνέεται.
Ο Σολωμός συνήθιζε να λέει για τις γυναίκες: «Είναι κι αυτό ποίηση και μάλιστα από την εκλεκτότερη και αληθινότερη. Γιατί εδώ πλέον συνδυάζεται η ποίηση με την πραγματικότητα και η ιδέα με την ύλη».
Ο κόσμος πίστεψε πολύ εύκολα, ότι η ανήθικη Μαρία είχε βρεθεί στην αγκαλιά του γυναικά ποιητή.
Έφτασαν στο σημείο να πουν, ότι αποτέλεσμα του δεσμού τους ήταν μία νόθα κόρη, τα ίχνη της οποίας είχαν χαθεί.

Η Κέρκυρα το 1800

Ο έρωτας του ποιητή
Το 1926, η νύφη του Σολωμού, Ελένη, αποκάλυψε μια τρυφερή ιστορία για τον ποιητή στην εφημερίδα «Το Βήμα».
Είπε ότι τη μοναδική φορά που ο Διονύσιος αγάπησε μια κοπέλα, δεν τολμούσε καν να την πλησιάσει.
Απέφευγε να της μιλήσει και αρκούνταν να τη θαυμάζει από μακριά.
Οι φίλοι του απόρησαν με την παράξενη συμπεριφορά του και ο Σολωμός έδωσε την εξήγηση:

«Μόνο από μακριά μπορεί κανένας να διατηρήσει τα ιδανικά. Τα φτερά της πεταλούδας λιώνουν μόλις τα αγγίξει βέβηλο χέρι».

Δεν φλέρταρε ποτέ την εκλεκτή της καρδιάς του και έμεινε ανύπαντρος μέχρι τον θάνατό του, στις 9 Φεβρουαρίου του 1857.
Ήταν βαριά άρρωστος και είχε πάθει τρία εγκεφαλικά.
Τα τελευταία χρόνια της ζωής του, τα πέρασε απομονωμένος στο σπίτι του, μακριά από φίλους και συγγενείς.
Όταν πέθανε, τον θρήνησε όλη η Κέρκυρα.

Ο τάφος του ποιητή

Άφησε πίσω του μια σημαντική ποιητική παρακαταθήκη και η μνήμη του μένει ζωντανή μέσω του Εθνικού Ύμνου, που συνοδεύει της ενδοξότερες στιγμές της ελληνικής ιστορίας.

Η Φαρμακωμένη

Τὰ τραγούδια μοῦ τἄλεγες ὅλα
Τοῦτο μόνο δὲν θέλει τὸ πεῖς,
Τοῦτο μόνο δὲν θέλει τ᾿ ἀκούσεις,
Ἄχ! τὴν πλάκα τοῦ τάφου κρατεῖς.

Ὦ παρθένα! ἂν ἠμπόρειαν οἱ κλάψαις
Πεθαμένου νὰ δώσουν ζωή,
Τόσαις ἔκαμα κλάψαις γιὰ σένα,
Ποὺ θελ᾿ ἔχεις τὴν πρώτη πνοή.

Συφορά! σὲ θυμοῦμ᾿ ἐκαθόσουν
Σ᾿ τὸ πλευρό μου μὲ πρόσωπο ἀχνὸ
«Τί ἔχεις» σοῦ ῾πα καὶ σὺ μ᾿ ἀποκρίθης
«Θὰ πεθάνω, φαρμάκι θὰ πιῶ».

Μὲ σκληρότατο χέρι τὸ πῆρες,
Ὡραία κόρη, κι αὐτὸ τὸ κορμί,
Ποὺ τοῦ ἔπρεπε φόρεμα γάμου,
Πικρὸ σάβανο τώρα φορεῖ.

Τὸ κορμί σου ἐκεῖ μέσα στὸν τάφο
Τὸ στολίζει σεμνὴ παρθενιά,
Τοῦ κακοῦ σὲ ἀδικοῦσεν ὁ κόσμος,
Καὶ σοῦ φώναζε λόγια κακά.

Τέτοια λόγια ἂν ἠμπόρειες ν᾿ ἀκούσεις,
Ὂχ τὸ στόμα σου τ᾿ ἤθελε βγεῖ;
«Τὸ φαρμάκι ποὺ ἐπῆρα, καὶ οἱ πόνοι,
Δὲν ἐστάθηκαν τόσο σκληροί.

Κόσμε ψεύτη! ταὶς κόραις ταὶς μαύραις
κατατρέχεις ὅσο εἶν᾿ ζωνταναίς,
Σκληρὲ κόσμε! καὶ δὲν τοὺς λυπᾶσαι
Τὴν τιμήν, ὅταν εἶναι νεκραίς.

Σώπα, σώπα! θυμήσου πὼς ἔχεις
Θυγατέρα, γυναίκα, ἀδελφή,
Σώπα ἡ μαύρη κοιμᾶται στὸ μνῆμα
καὶ κοιμᾶται παρθένα σεμνή.

Θὰ ξυπνήσει τὴν ὕστερη ἡμέρα,
Εἰς τὸν κόσμον ὀμπρὸς νὰ κριθεῖ,
Καὶ στὸν Πλάστη κινώντας μὲ σέβας
Τὰ λευκά της τὰ χέρια θὰ πεῖ:

«Κοίτα μέσα στὰ σπλάχνα μου, Πλάστη!
τὰ φαρμάκωσα ἀλήθεια ἡ πικρή,
καὶ μοῦ βγῆκε ὂχ τὸ νοῦ μου, Πατέρα
Ποὺ πλασμένα μοῦ τἄχες Ἐσύ.

Ὅμως κοίτα στὰ σπλάχνα μου μέσα,
Ποῦ τὸ κρίμα τοὺς κλαῖνε, καὶ πές,
Πὲς τοῦ κόσμου, ποὺ φώναξε τόσα,
Ἐδῶ μέσα ἂν εἶν᾿ ἄλλες πληγαίς».

Τέτοια ὀμπρὸς εἰς τὸν Πλάστη κινώντας
Τὰ λευκά της τὰ χέρια θὰ πεῖ.
«Σώπα, κόσμε! κοιμᾶται στὸ μνῆμα,
καὶ κοιμᾶται παρθένα σεμνή».

«Ίων, σε περιμένω και σε αγαπώ σαν Μήδεια. Το ξέρω πως είμαι τρελή μα η αγάπη κάποιον τρελαίνει.» Τα γραπτά της Πηνελόπης Δέλτα για τον Ίωνα Δραγούμη και τα πιθανά αίτια της αυτοκτονίας της

Η Πηνελόπη Δέλτα έχει χαρακτηριστεί σαν η συγγραφέας «των παιδικών μας χρόνων», μιας και τα παιδικά μυθιστορήματα που έγραψε μεγάλωσαν γενιές και γενιές Ελλήνων.
«Τα μυστικά του βάλτου», «Τρελαντώνης», «Μάγκας», «Παραμύθι χωρίς όνομα», είναι τα πιο γνωστά βιβλία της.
Η συγγραφέας είχε μια πολυτάραχη ζωή που ήταν άμεσα συνδεδεμένη με την κοινωνική και πολιτική ζωή της χώρας.
Έζησε έναν μεγάλο, αλλά ανεκπλήρωτο έρωτα, που λέγεται από κάποιους ότι ήταν και αυτός μια αιτία της αυτοκτονίας της στις 2 Μαΐου του 1941 και όχι μόνο η εισβολή των Γερμανών στην Αθήνα, όπως πιστεύεται.
Τα παιδικά χρόνια στο «χρυσό κλουβί» και ο γάμος της με τον Στέφανο Δέλτα
Η συγγραφέας γεννήθηκε το 1874 στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, όπου έζησε περίπου μέχρι την εφηβεία της και μεγάλωσε σε μια μεγαλοαστική οικογένεια.
Πατέρας της ήταν ο πολιτικός και εθνικός ευεργέτης σήμερα, Εμμανουήλ Μπενάκης.
Η Πηνελόπη ήταν το τρίτο παιδί από τα πέντε της οικογένειας αν και ο ένας αδελφός της πέθανε σε μικρή ηλικία.
Η αρχοντική ανατροφή της της έδωσε τη δυνατότητα να μορφωθεί, πράγμα σπάνιο για τα νεαρά κορίτσια εκείνης της εποχής, αλλά παράλληλα η οικογένειά της ήταν πολύ πιεστική.
Η αυστηρότητα των γονιών της και ο «αποστειρωμένος» τρόπος ζωής, την έκαναν από νεαρή ηλικία να αναζητεί διέξοδο.
Έτσι όταν το 1882 η οικογένειά της ήρθε προσωρινά στην Ελλάδα, η κοπέλα προσπάθησε να ξεφύγει από το «χρυσό κλουβί».
Γνώρισε τον Στέφανο Δέλτα, έναν πλούσιο έμπορο από το Φανάρι και το 1895 τον παντρεύτηκε.

Η Δέλτα ανέθρεψε τις κόρες της υποδειγματικά. Φωτογραφία: Ιστορικό αρχείο Μουσείου Μπενάκη

Το ζευγάρι απέκτησε τρεις κόρες, οι οποίες έλαβαν εξίσου καλή ανατροφή με εκείνη της μητέρας τους. Από τις κόρες της απέκτησε εγγόνια αλλά και δισέγγονα, ένα εκ των οποίων είναι και ο πρώην πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, αν και ο ίδιος δεν πρόλαβε να τη γνωρίσει.
Δέκα χρόνια μετά τον γάμο τους, το ζεύγος Δέλτα επέστρεψε στην Αλεξάνδρεια. Εκείνη η χρονιά (1905) ήταν μοιραία για τη συγγραφέα, καθώς τότε γνώρισε τον μεγάλο έρωτα της ζωής της. Τον Ίωνα Δραγούμη.
Ο ανεκπλήρωτος έρωτας της Πηνελόπης Δέλτα
Η Πηνελόπη Δέλτα γνώρισε τον Ίωνα Δραγούμη, που ήταν υποπρόξενος της Ελλάδας στην Αλεξάνδρεια, σε μια δεξίωση.
Η έλξη που ένιωσαν ήταν αμοιβαία και σύντομα μετατράπηκε σε ένα δυνατό έρωτα, που όμως δεν μπορούσε να εκπληρωθεί.

Ο ανεκπλήρωτος έρωτας για τον Δραγούμη τη βασάνιζε μέχρι το τέλος της ζωής της.
Φωτογραφία: Ιστορικό Μουσείο Αρχείου Μπενάκη

Η Δέλτα ήταν παντρεμένη και μητέρα. Το ήθος της δεν της επέτρεπε να δημιουργήσει εξωσυζυγικό δεσμό.
Ο πόθος της για τον Δραγούμη όμως ήταν τόσο έντονο, που την έκανε να το ομολογήσει στον σύζυγό της.
Εκείνος δεν της έδωσε το πολυπόθητο διαζύγιο και η συγγραφέας έπεσε σε κατάθλιψη.
Το τελειωτικό χτύπημα ήρθε λίγο καιρό μετά, όταν ο αγαπημένος της έκανε δεσμό με τη Μαρίκα Κοτοπούλη.
Σε επιστολή της Δέλτα προς τον Δραγούμη, που ανήκει στο Ιστορικό Μουσείο Μπενάκη, εμφανίζεται απελπισμένη. Λέγεται μάλιστα πως από εκείνη την περίοδο είχε αρχίσει να εκδηλώνει τάσεις αυτοκτονίας.
Στην επιστολή που έχει ημερομηνία 27/7/1906, έγραφε:
«Μένω ακόμη ένα χρόνο, σου το έγραψα• αν με θέλεις ύστερα, αν δεν αλλάξεις, Ίων μου, αν θέλεις τότε, πάρε με… Και τώρα όμως αν με ήθελες δεν θα μπορούσα να σου πω πια όχι• τώρα δεν ξέρω πια τι θα πει τιμή και λόγος και όρκος• ξέρω πως στον κόσμο κάπου ζεις εσύ, πως μ” αγαπάς ακόμη, πως εσύ μπορείς να γίνεις δικός μου όποταν σε φωνάξω.
Ίων μου, δεν σε φωνάζω• μα αν με θελήσεις ποτέ, ξέρεις πού είμαι•
σε περιμένω πάντα και σ” αγαπώ σαν Μήδεια, είσαι το μόνο δίλημμα που ζει μέσα μου με φρικτή ένταση•
τ” άλλα όλα πέθαναν, η αγάπη σου τα σκότωσε!
Μη με φοβηθείς• αγαπώ άγρια, μα αγαπώ με φοβερή tendresse το χλωμό παιδί που με φίλησε στο στόμα εκεί στα πεύκα.
Ίων μου, θα πεις πως είμαι τρελή, και το ξέρω, μα όπως εκείνο το βράδυ, που πρώτη φορά με ξανάβλεπες, ύστερα από την πρώτη απόπειρα, ήσουν «τρελός για μένα», έτσι κι εγώ είμαι τρελή για σένα…
Και μεθώ και δεν ξέρω πια να λογαριάσω τι θα πει «τιμή» και «λόγος». Ξέρω μόνο πως σ” αγαπώ, τ” ακούς, Ίων; σ” αγαπώ άγρια και θέλω την αγκαλιά σου και το στόμα σου που φιλεί φρικτά, σε θέλω όλον, όλον, δικό μου για πάντα, και πονώ αλύπητα και ανυπόφορα, και μ” έρχεται να φύγω απόψε, πριν από το γράμμα μου, να μη σου μιλήσω πια, να μη σου γράψω «σ” αγαπώ», μόνο να έλθω εκεί, να ορμήσω στο σπίτι σου, να χυθώ στο λαιμό σου, και χωρίς λέξη, να πνίξω την αναπνοή σου, φιλώντας σε στο στόμα, ώσπου να κλείσεις τα μάτια σου και να πέσει το κεφάλι σου στον ώμο μου, χλωμό και αποκαμωμένο, μισοπεθαμένο από συγκίνηση και πόνο και χαρά που σκοτώνει.
Το ξέρω πως είμαι τρελή μα η αγάπη κάποιον τρελαίνει».
Την ίδια χρονιά που γράφτηκε η επιστολή, η συγγραφέας μετακόμισε στη Φρανκφούρτη από όπου, τρία χρόνια μετά εξέδωσε το πρώτο της μυθιστόρημα με τίτλο «Για την πατρίδα».
Η Δέλτα εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Αθήνα το 1916 αφού είχε περάσει άλλα τρία χρόνια στην Αλεξάνδρεια.
Το σπίτι στην Κηφισιά όπου έγραψε τα διάσημα μυθιστορήματά της και άφησε την τελευταία της πνοή
Η οικογένεια Δέλτα εγκαταστάθηκε σε ένα εντυπωσιακό σπίτι στην Κηφισιά, το οποίο μεταβίβασε στη συγγραφέα, ο πατέρας της.
Το νεοκλασικό σπίτι, που σήμερα που σήμερα στεγάζει τα ιστορικά αρχεία του μουσείου Μπενάκη, θεωρείται ιστορικό καθώς εκεί έγραψε η Δέλτα τα πιο γνωστά βιβλία της, αλλά και εκεί άφησε την τελευταία της πνοή.
Μάλιστα στη νοτιοδυτική πλευρά του κτιρίου είχε διαμορφωθεί ειδικός χώρος, για να δουλεύει.
Το 1925 η συγγραφέας διαγνώστηκε με σκλήρυνση κατά πλάκας, μια αρρώστια που χειροτέρευε καθώς περνούσαν τα χρόνια και την ταλαιπώρησε μέχρι το τέλος. Τη δεκαετία του ’30 έγραψε τον «Τρελαντώνη», το «Μάγκα» και τα «Μυστικά του βάλτου».
Παρόλο που η συγγραφική της έμπνευση φαινόταν αστείρευτη, η ίδια αποδείχτηκε ότι βασανιζόταν μέσα της.
Τόσο η ασθένειά της όσο και ο έρωτας της για τον Δραγούμη, που παρέμενε ζωντανός ακόμα και 20 χρόνια μετά τη δολοφονία του, δεν την άφηναν να ησυχάσει.
Η κήρυξη του πολέμου, βρήκε τη συγγραφέα σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση.

Η συγγραφέας στο σπίτι της στην Κηφισιά

Στις αρχές του 1941 ο Δραγούμης αν και νεκρός «μπήκε» ξανά στη ζωή της. Ο αδελφός του, Φίλιππος, παρέδωσε στη Δέλτα τα προσωπικά του ημερολόγια και αρχεία και εκείνη, αφού ξόδεψε αμέτρητες ώρες μελετώντας τα, πρόσθεσε άλλες χίλιες περίπου σελίδες στο έργο του αγαπημένου της.
Η Πηνελόπη Δέλτα ήταν γνωστή για την αγάπη της προς την πατρίδα και τα εθνικά της φρονήματα τα οποία περνούσε και στα έργα της.
Το βιβλίο της «Για την πατρίδα» αναφέρεται στη Βυζαντινή αυτοκρατορία. Το «παραμύθι χωρίς όνομα» το εμπνεύστηκε από το κίνημα στου Γουδή και τα «μυστικά του βάλτου» εκτυλίσσονται κατά τη διάρκεια του Μακεδονικού Αγώνα.
Έτσι όταν στις 27 Απριλίου η συγγραφέας έκανε απόπειρα αυτοκτονίας παίρνοντας δηλητήριο, όλοι υπέθεσαν ότι οι λόγοι ήταν καθαρά εθνικιστικοί.
Ήταν η ημέρα που οι Γερμανοί εισέβαλαν στην Αθήνα.
Η Πηνελόπη Δέλτα πέθανε πέντε ημέρες μετά τη λήψη του δηλητήριου χωρίς να αφήσει κάποιο σημείωμα που να εξηγεί τους λόγους που την οδήγησαν σε αυτή τη πράξη.
Οι Ρωμιοπούλες, το αυτοβιογραφικό βιβλίο της Δέλτα που εκδόθηκε φέτος
Πρόσφατα, εκδόθηκε η τριλογία «Ρωμιοπούλες» που είναι το μοναδικό μυθιστόρημα της Δέλτα που δεν απευθύνεται σε παιδιά.
Το βιβλίο, όπως αναφέρει ο δισέγγονός της Αλέκος Π. Ζάννας που επιμελήθηκε την έκδοση του, έχει αυτοβιογραφικά στοιχεία.
Γράφτηκε από το 1926 έως το 1939 και αποτελεί το κύκνειο άσμα της Δέλτα. Η ίδια έγραψε στο ημερολόγιό της για τις Ρωμιοπούλες:
«Όταν τελείωσα «το έργο» μου κατέθεσα τα όπλα, είπα πως μπορώ πια να πεθάνω αρκεί να το δημοσιεύσουν τα παιδιά μου, σαν ελευθερωθούν οι Ελληνικές ψυχές και συνειδήσεις. Αυτά τον περασμένο Δεκέμβριο. Τώρα θέλω να δω την ελευθερία αυτή, ψυχών και συνειδήσεων. Μα θα την δω άραγε;»
Η τριλογία παρακολουθεί τη ζωή μιας ηρωίδας που εικάζεται ότι είναι η ίδια η συγγραφέας και είναι άμεσα συνδεδεμένο με τα πολιτικά γεγονότα της εποχής της.
Η Δέλτα ήταν «Βενιζελική», καθώς την περίοδο που ο πατέρας της ήταν δήμαρχος, ο Βενιζέλος ανέπτυξε φιλία μαζί του και οι δυο τους συνήθιζαν να επισκέπτονται το σπίτι στην Κηφισιά.

Το σπίτι στην Κηφισιά όπου έγραψε τα διάσημα βιβλία της και άφησε την τελευταία της πνοή

Ο Βενιζέλος τη νύχτα της 6ης Ιουνίου του 1933, που έγινε η δολοφονική απόπειρα εναντίον του, είχε φύγει από το σπίτι της οικογένειας Δέλτα.
Στο τρίτο μέρος του βιβλίου γίνεται αναφορά στον έρωτα που τη σημάδεψε.
Ο Αλέκος Π. Ζάννας ανέφερε σχετικά με την αυτοκτονία της προγιαγιάς του: είχε «εμμονή» με τον Ίωνα Δραγούμη και ότι η ίδια δεν έβαλε τέλος στη ζωής της μόνο και μόνο εξαιτίας της θλίψης της για την είσοδο των Γερμανών στην Αθήνα. «Ήταν ένα συνονθύλευμα» αιτιών, συνέχισε ο ίδιος, «έπασχε και από σκλήρυνση κατά πλάκας».
Όποια και αν είναι η αλήθεια για το θλιβερό τέλος της Πηνελόπης Δέλτα, το σίγουρο είναι ότι έζησε μια πολύ έντονη ζωή και ότι τα βιβλία της αν και γράφτηκαν πολλές δεκαετίες πριν, παραμένουν επίκαιρα.